Πώς επικοινωνούν οι πιλότοι με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας;
Α. Τηλεφωνικά
Β. Με καταλληλα εκπαιδευμένα ταχυδρομικά περιστέρια, που πετούν πιο γρήφορα από το αεροπλάνο αλλά και πιο γρήγορα από τη σκιά τους.
Γ. Μεσω Instagram
Δ. Μέσω Ασύρματου πομποδέκτη (VHF Radio), ακολουθόντας διαδικασίες Ραδιοτηλεφωνίας.
Ε. Μέσω γραπτών μηνυμάτων.
Η σωστή απάντηση ηταν το Β, μέχρι να σκάσει μύτη ο Τσακ Νόρις.
Πλέον, η σωστή απάντηση είναι το Δ. αν και το Ε είναι επίσης περίπου σωστό σε ορισμένες περιπτώσεις.
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε, πως επικοινωνούν οι πιλότοι με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, τον Πύργο Ελέγχου και τι λένε κατά τη διάρκεια μιας τυπικής πτήσης από την απογείωση μέχρι την προσγείωση.
Κάθε αεροσκάφος έχει τουλάχιστον ένα τέτοιο σύστημα ασύρματης επικοινωνίας, το οποιό επιτρέπει στους πιλότους να επικοινωνούν με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας αλλά και με τους πιλότους από άλλα αεροσκάφη αν αυτό είναι απαραίτητο.
Το σύστημα λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο, όπως όταν ακούμε ενα οποιοδήποτε συμβατικό ραδιόφωνο. Διαλέγουμε τη συχνότητα που θέλουμε να ακούσουμε, ρυθμίζουμε την ένταση και περιμένουμε την άλλη πλευρά να εκπέμψει κάτι.
Σε αντίθεση με το απλό ραδιόφωνο που έχει μόνο δέκτη, το σύστημα έχει και πομπό, έτσι, μπορούμε να εκπέμψουμε και εμείς.
Μπορούμε, δηλαδή να κάνουμε τη δική μας αεροπορική ραδιοφωνική εκπομπή, ή σε περιπτωση αεροπειρατίας, έχουμε την αριστουργηματική δυνατότητα να έχουμε τον δικο μας πειρατικό σταθμό (αστείο).
Οκ, ας επανέλθουμε..συνεπώς με τον πομποδέκτη, έχουμε επιπλέον τη δυνατότητα όχι μόνο να ακούμε αλλά και να μιλάμε ώστε να εκπεμψουμε τη φωνή μας σε όποιον είναι συντονισμένος επίσης στην ίδια συχνότητα.
Για να συμβεί αυτό, χρειάζομαστε ένα headset, το οποίο έχει ακουστικά και μικρόφωνο και συνδέεται στο σύστημα.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε έιναι να πατήσουμε ένα κουμπί και να το κρατήσουμε πατημένο για όση ώρα μιλάμε και θέλουμε να εκπέμψουμε.
Οι υπόλοιποι πιλότοι και ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας έχουν παρόμοιο εξοπλισμό που τους επιτρέπει να συνομιλούν μεταξύ τους.
Τα διάφορα αεροδρόμια και κέντρα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, έχουν συγκεκριμένες δημοσιευμένες συχνότητες, στις οποίες γίνονται σχεδόν όλες οι επικοινωνίες.
Επίσης, οι ελεγκτές δε γνωριζουν τη φωνή κάθε πιλότου ξεχωριστά, ααα ο Γιάννης είναι αυτός που μιλάει ε;
Για αυτό το σκοπό, κάθε αεροπλάνο έχει ένα συγκεκριμένο όνομα που χρησιμοποιείται στις επικοινωνίες, το οποίο αναφέρεται από τον πιλότο στην αρχή της φράσης του ώστε οι ελεγκτές να γνωριζουν ποιος μιλάει.
Οι συχνότητες αυτές ανήκουν στην περιοχή από 118 έως περίπου τα 136 MHz, σε αντίθεση με το παραδοσιακό ραδιόφωνο που εκπέμπει από 87.5 έως 108 MHz.
Το πρόβλημα είναι οτι σε αυτό το είδος της επικοινωνίας, μόνο ένα άτομο μπορεί να μιλάει κάθε στιγμή σε μια συγκεκριμένη συχνότητα και όλοι οι υπόλοιποι να ακούνε. Αν προσπαθήσουν δυο άτομα να μιλήσουν ταυτόχρονα στην ιδια συχνότητα, αυτό που θα δημιουργηθεί και θα ακουστεί σε έναν τρίτο κατά πάσα πιθανότητα έιναι απλά θόρυβος.
Για αυτό το σκοπό, υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικάσιες γνώση των οποίων πρέπει να έχουν οι χρήστες αυτού του είδους επικοινωνίας.
Μάλιστα οι πιλότοι και οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, χρειάζεται να έχουν πτυχίο Ραδιοτηλεφωνίας.
Η ποιότητα της επικοινωνίας επηρεάζεται επίσης κυρίως από το ύψος πτήσης του αεροσκάφους σε σχέση με το υψόμετρο του επίγειου σταθμού και την απόσταση του, καθώς και από τα ενδιάμεσα πιθανά εμποδία, όπως βουνά κλπ.
ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ
Η ραδιοτηλεφωνία έχει επίσης το δικό της αλφάβητο, το ραδιοτηλεφωνικό αλφάβητο ή φωνητικό αλφάβητο. Αυτό χρησιμοποιείται για καλύτερη επικοινωνία και αποφύγη αμφιβολιών στον συλλαβισμό λέξεων, ονομάτων κλπ.
Δηλαδή για να γλιτώσουμε από προβλήματα του τύπου «Πώς είπατε; B ή D; Το δεύτερο γράμμα είναι N ή M;»,
Το φωνητικό αλφάβητο, αντικαθιστά τα γράμματα του αγγλικού αλφαβήτου με συγκεκριμένες λέξεις, προκειμένου να αποφύγει ορθογραφικά λάθη.
Συγκεκριμένα, κάθε γράμμα αντικαθίσταται από μία λέξη που αρχίζει από το ίδιο γράμμα. Δηλαδή:
Αντί για Α έχουμε Alpha
Αντί για Β έχουμε Bravo
Δείτε και τα υπόλοιπα γράμματα. Αλήθεια πώς θα κάνατε spelling το όνομα σας σύμφωνα με το φωνητικό αλφάβητο. Γράψτε το μου σε ένα σχόλιο για να γνωριστούμε!
Δε μπορεί, σίγουρα κάτι από αυτά θα έχετε ακούσει σε κάποια ταινία!
Επισης, οι επικοινωνίες στην ραδιοτηλεφωνία ακολουθούνε μια τυποποιημένη φρασεολογία. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο κίνδυνος παρανόησης και σύγχυσης και ανταλλάσσονται περισσότερες πληροφορίες σε λιγότερο χρόνο.
Φυσικά, υπάρχουν ιδιαίτερες καταστάσεις όπου η τυποποιημένη φρασεολογία δεν εξυπηρετεί το σκοπό μίας επικοινωνίας και γι’αυτο χρησιμοποιείται πιο ανοιχτή γλώσσα.
Τέλος, Η επίσημη γλώσσα που χρησιμοποιείται στις ραδιοτηλεφωνικές επικοινωνίες είναι τα αγγλικά αν στην περιοχή υπάρχουν πιλότοι που δεν μιλούν την τοπική γλώσσα, ενώ στην αντίθετη περίπτωση οι επικοινωνίες μπορούν να διεξάγονται στη γλώσσα, που κανονικά χρησιμοποιείται από το σταθμό εδάφους, δηλαδή στην περίπτωση μας, τα ελληνικά.
Θα δουμε τώρα πως περίπου γίνονται οι επικοινωνίες σε μια τυπική πτήση:
Για να γίνει πιο κατανοητή αυτή η διαδικασία, θα περιγράψουμε πρώτα σύντομα, τη γενική λογική της πορείας και διαδρομής που ακολουθούν τα αεροπλάνα από την αναχώρηση μέχρι τον προορισμό τους.
Η πορεία αυτή έχει παρόμοια φιλοσοφία και θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την πορεία που θα ακολουθούσαμε και με το αμάξι μας στη διάρκεια ενός ταξιδιού.
Ξεκινώντας, θα χρειαζόταν δηλαδή να ξεπαρκάρουμε, να βγούμε από το στενό μας, να ακολουθήσουμε κάποιους τοπικούς δρόμους που θα μας οδηγήσουν σε μεγαλύτερους και τελικά στην εθνική οδο, να συνεχίσουμε το ταξίδι στην ατέλειωτη ευθεία της εθνικής οδού και έπειτα να πάρουμε κάποια έξοδο βγαίνοντας από την εθνική, και τελικά μέσα απο μικρότερους δρόμους ξανά να καταλήξουμε στον προορισμό μας.
Δομή των διαδρομών
Με αρκετά παρόμοια λογική, τα αεροπλάνα ακολουθούν κάποιες μικρότερες οδούς, δηλαδή κάποιες διαδικασίες με τις οποιες μεταβαίνουν με ασφαλεια από το αεροδρόμιο στην αντιστοιχη εθνική οδο -τους αεροδιάδρομους-, στη συνέχεια οδηγούν κατά μήκος τους, και έπειτα παίρνουν μια έξοδο. Έτσι, μέσα απο κάποιες άλλες διαδικασίες που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι αντίστοιχες μικρότερες τοπικές οδοι, οδηγούνται ξανά με ασφάλεια στο αεροδρόμιο προορισμού.
Στη διάρκεια όλων αυτών των διαδικασιών οι πιλότοι, βρίσκονται σε επικοινωνία με τους διάφορους ελεγκτες εναέριας κυκλοφορίας, ο καθένας από τους οποίους έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο και ένα τομέα ευθύνης που του ανήκει μέσα στον οποίο είναι υπεύθυνος για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας καθώς και για άλλες υπηρεσίες.
Σχετικά με το κομμάτι των επικοινωνιών: Έχοντας μπει στο πιλοτήριο, και αφού ληφθούν οι πληροφορίες αναχώρησης όπως στοιχεία καιρού και ποιος διάδρομος απογείωσης του αεροδρομίου είναι σε χρήση, η πρώτη επικοινωνία που κάνουν οι πιλότοι με κάποιον ελεγκτή, έχει συνήθως να κάνει με τη λήψη εξουσιοδότησης για να εκτελέσουν τη συγκεκριμένη πτήση (Συχνότητα Delivery).
Οι ελεγκτές, γνωρίζουν ήδη την πορεία της πτήσης, γιατί πριν από αυτή, οι πιλότοι ή το αρμόδιο τμήμα της εταιρείας τους, τους έχει καταθέσει το σχέδιο πτήσης, δηλαδή το πλάνο που περιέχει ανάμεσα σε αλλες πληροφοριες, ολόκληρη την προγραμματισμένη και επιθυμητή διαδρομή που σκοπεύει να ακολουθήσει το αεροπλάνο.
Έπειτα, οι πιλότοι συνομιλούν με τον επόμενο ελεγκτή, ο οποιός θα τους δώσει άδεια για εκκίνηση των κινητήρων ή και Pushback στην περίπτωση που είναι απαραίτητο, δηλαδή άδεια για να σπρώξει όπισθεν το αεροπλάνο ένα κατάλληλο όχημα για αυτή τη δουλειά.
Το επόμενο βήμα είναι να ζητήσουν οι πιλότοι οδηγίες τροχοδρόμησης, δηλαδή την διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσουν στο έδαφος ώστε να καταλήξουν στον διάδρομο απογείωσης (Συχνότητα Ground).
Στη συνέχεια, οι πιλότοι συνομιλούν με τον επόμενο ελεγκτή, ο οποίος είναι υπέυθυνος για να τους δώσει την εξουσιοδότηση να απογειωθούν (Συχνότητα Tower).
Μετά την απογείωση, η επικοινωνία συνεχίζει ξανά σε διαφορετική συχνότητα, με τον επόμενο ελεγκτή, ο οποίος θα δώσει εκείνες τις οδηγίες ώστε να οδηγήσει το αεροπλάνο νέα ασφάλεια μέσα από το σύστημα των ιδεατών τοπικών δρόμων στην εθνική οδό, δηλαδή θα το διευκολύνει στην μετάβαση από το αεροδρόμιο στον αεροδιάδρομο (Συχνότητα Departure).
Από αυτή τη στιγμη και στο έξής και όσο παραμένουν μέσα στον αεροδιάδρομο, οι επικοινωνιες γίνονται αραιοτερες. Οι πιλότοι, συνομιλούν διαδοχικά με διαφορετικούς ελεγκτές. Κάθε φορά που αλλάζει ο τομέας ευθύνης του ενός, τους μεταφέρει και συνομιλούν με τον επόμενο και ουτω καθεξης. Αυτό μπορεί να συνεχιστεί περνόντας πάνω από αρκετές χώρες.
Μεταξύ άλλων, ο σκοπός των ελεγκτών σε αυτή τη φάση είναι να επιβλέπουν και να επιβεβαιώνουν ότι το αεροπλάνο βρίσκεται στη σωστή θέση.
Αυτό είναι εφικτό, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει ραντάρ που δείχνει στους ελεγκτές, την θέση των αεροσκαφών. Αυτό το στάδιο, αποτελεί συνηθως το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής.
Στη συνέχεια, όταν κοντέυουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας, πέρνουμε μια έξοδο από τον αεροδιάδρομο και έπειτα ξεκινάει η διαδικασία της καθόδου και της προσέγγισης (Συχνότητα Arrival).
Σε αυτή τη φάση συμβαίνουν τα αντίθετα από την απογείωση και την άνοδο. Ο επόμενος ελεγκτής είναι αυτός που θα μας δώσει οδηγίες ώστε να μέσα από τις αντίστοιχες τοπικές οδούς, να οδηγήσει το αεροπλάνο στην τελική φάση πρίν την προσγείωση, ευθυγραμμίζοντας το με τον διάδρομο προσγείωσης (Συχνότητα Approach).
Έπειτα, ο επόμενος ελεγκτής έιναι αυτός που θα δώσει την άδεια για προσγείωση (Συχνότητα Tower).
Τέλος μετά την προσγείωση, συνομιλούμε με τον τελευταίο ελεγκτή, ο οποίος μας δίνει όδηγίες τροχοδρομησης και μας οδηγεί στο Parking (Συχνότητα Ground/Apron).
Είναι φανερό λοιπόν, οτι οι επικοινωνίες είναι αρκετά πυκνές στη φάση απογείωσης και προσγείωσης, ενω είναι πιο αραιές στην ενδιάμεση φάση.
Να σημειωθεί ότι η προηγούμενη παρουσιάση αποτελεί μια απλή και τυπική περιγραφή του γενικότερου συστήματος ραδιο επικοινωνιών το οποίο μπορεί να γίνει αρκετά πιο σύνθετο ανάλογα με τον τύπο της πτήσης και την κίνηση σε ένα αεροδρόμιο αλλά μπορει να γίνει επίσης και πιο απλό..
Ετσι, το πλήθος των ελεγκτών με τους οποίους χρειάζεται να επικοινωνησουν οι πιλότοι μπορεί επίσης να είναι μεγαλύτερο αν περιλαμβάνονται στην πτήση πολυσύχναστα αεροδρόμια με επιπλέον υπηρεσίες ή ακόμη και σημαντικά μικρότερο, όπως για παράδειγμα σε μια σύντομη πτήση από ενα περιφερειακό αεροδρόμιο σε ένα άλλο.
